พระกริ่งธรรมราชา (กริ่งพระราชบิดา)  ปี 2514 

พระกริ่งธรรมราชา (กริ่งพระราชบิดา)  ปี 2514  ,

เนื้อนวะโลหะ

พุทธาภิเษก วัดนางพญา 23 ตุลาคม 2514

พุทธศิลป์ประยุกต์ ปางมารวิชัย ประทับสมาธิบนบัวหงายชั้นเดียว 7 กลีบ ในกลีบบัวมีพระนางพญา

พุทธาภิเษกที่วัดนางเพื่อเทิดพระเกียรติ "สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช"พระบิดาของ"สมเด็จพระนเรศวรมหาราช" จึงได้เรียกพระกริ่งรุ่นนี้ว่า"พระกริ่งธรรมราชา" (หรือกริ่งพระราชบิดา)

ฐานพระกริ่งเป็นรูป สิงห์มหาดไทย ออกแบบโดยนายช่างเกษม มงคลเจริญ สูตรเททองของอาจารย์ไสว สุมโน ศิษย์สมเด็จพระสังฆราชแพ วัดสุทัศน์  เป็นเจ้าพิธี

มีเนื้อทองคำ เงิน นวโลหะ ต้นตำรับนวะเต็มสูตรที่ได้รับความนิยมสูงสุด

พุทธาภิเษก ณ อุโบสถ วัดนางพญา  จ.พิษณุโลก จัดสร้าง พ.ศ.๒๕๑๔ 

มีพุทธลักษณะที่จัดสร้างสวยงาม มีความละเอียดคมชัดไปทุกส่วน  และยังถือเป็นพระกริ่งสายวัดสุทัศน์ฯ 

เพราะท่านได้เรียนรู้วิธีการสร้างมาจากสมเด็จพระสังฆราช(แพ)จนหมดสิ้น 

ซึ่งเป็นที่ยอมรับของเซียนสายพระกริ่งอย่างกว้างขวาง

พิธีมหาพุทธาภิเษกที่ วัดนางพญา จ.พิษณุโลก  โดยมีคณาจารย์ดังร่วมอธิฐานจิตปลุกเสกอาทิ

1.หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี 

2.หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง

3.หลวงปู่นาค วัดระฆัง 

4.หลวงพ่อทองอยู่ วัดใหม่หนองพะอง      เป็นต้น  

นับเป็นพระกริ่งที่ได้รับความนิยมสูง และมีในรายการประกวดพระเครื่องทุกงาน  องค์นี้สภาพสวยคมมาก เนื้อจัด ตอกโค๊ตที่ก้น สมบูรณ์มากครับ ที่สำคัญนิยมมากครับ

วัดนางพญานี้เป็นวัดเก่าแก่ ตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา วัดนี้ตั้งอยู่ติดกับวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ และวัดราชบูรณะ แต่เดิมวัดนางพญาและวัดราชบูรณะมีอาณาเขตติดต่อกัน แต่พอมีการสร้างสะพานสมเด็จพระนเรศวรและสร้างถนนตัดผ่าน จึงแยกวัดนางพญาและวัดราชบูรณะอยู่กันคนละฝั่งถนน วัดนางพญาจึงเหลืออาณาเขตเล็กๆ เท่านั้น การได้ชื่อว่า “วัดนางพญา”ชื่อ ของ พระนางพญา น่าจะมาจากสถานที่ที่ค้นพบนั่นเอง วัดนางพญานี้สันนิษฐานว่า ผู้สร้างพระนางพญาคือ พระวิสุทธิกษัตรีย์ พระ มเหสีของพระมหาธรรมราชา และทรงเป็นพระราชมารดาของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช พระองค์ทรงสร้างพระนางพญาขึ้นในคราวบูรณะปฏิสังขรณ์วัดราชบูรณะ ราวปี พ.ศ. 2090 - 2100 ขณะนั้นพิษณุโลกเป็นเมืองลูกหลวง และพระองค์ดำรงพระอิสริยยศเป็นแม่เมืองสองแคว และพระมหาธรรมราชาทรงพระอิสริยยศที่ พระอุปราช แห่งแผ่นดินพระมหาจักรพรรดิ กรุงศรีอยุธยา